De blog van Kousenbenen

Dat moment van de 1e keer, ik weet t nog precies. Ik was een jaar of 11.

De eerste keer dat ik een bh-tje nodig had, al stelden mijn borsten toen nog helemaal niet veel voor.
Maar ik sportte veel en met gym op school was het dan ook wel prettig.
Toen waren het nog de zogezegde 2 erwtjes op een plankje. Een A cupje. Maar groot genoeg om er met handbal profijt van te hebben dat ze in een netje zaten.
Ze bleven lang een keurig A cupje en later op mijn 18e een B.
Ik was toen al lang blij dat het niet van die grote waren die een aantal klasgenoten van mij wel hadden.

Na een zwangerschap van 30 weken en het beginnen met afkolven van borstvoeding had ik binnen 3 dagen een Dubbel D.
Op zich vond ik dat wel oké. Het was wel meer in verhouding met de rest van mij.
Ik weet nog dat ik mijn moeder belde vanuit het ziekenhuis. Ik had echt met spoed nieuwe bh’s nodig. Of zij die wilde meenemen als ze toch op bezoek kwam.
Eigenlijk was ik op dat moment niet zo bezig met sexy zijn. Ik had een knulletje in de couveuse liggen die aan het vechten was voor zijn leven.
Dus stond alles in het teken van moeder zijn op afstand en zo vaak mogelijk bij hem willen zijn.

Inmiddels, bijna 30 jaar later, na veel kilo’s te hebben verloren, weer aangekomen en ook weer wat verloren zijn ze een nette C waard.
Ze staan niet meer zo fier als toen ik 18 was, maar er zijn veel dagen dat ik ze best sexy vind. Zeker met de juiste lingerie en een mooie top of blouse eroverheen.

Laatst moest ik naar het bevolkingsonderzoek om de ‘dames’ tussen de pletmachine te laten stoppen.
Geen pretje……maar wel goed dat het gedaan wordt.
Ik ken best wel wat vrouwen die borstkanker ( gehad) hebben. En daar een gevecht voor hebben moeten leveren of nog steeds doen. Ook vrouwen van mijn eigen leeftijd.
Fijn was het om de brief te krijgen dat de uitslag bij mij goed was.
Het was echt niet prettig, best pijnlijk is het ook, de dame die het onderzoek deed ging er mee om alsof ze een homp deeg plat moest maken, maar toch ga ik over 2 jaar braaf weer.
Het is echt belangrijk dat we dit doen lieve lady’s.
Deze lieve mensen van het bevolkingsonderzoek zien de hele dag vrouwen die half ontbloot binnen komen. Het is voor hen dagelijkse kost. Dan zie je het meer als een ‘ding’ waar je je werk mee moet doen, en niet als dat kostbare stukje vrouw waar ik persoonlijk zuinig op ben.

Jammer is het dat de kijk op dat stukje vrouw veranderd is de afgelopen jaren.
Kijk naar de sociale media, die vrouwentepels censureert, maar mannentepels ongemoeid laat.
Men is heel preuts aan het worden. Topless zonnen, wat we vroeger allemaal deden gebeurt bijna niet meer.
Zelfs een tepel die via de bh door een T-shirt heen priemt is not done.
In het openbaar borstvoeding geven is schandalig. En een beetje een diep decolleté wordt gezien als uitdagend. Je vraagt dan om ongewenste avances vind men.
Echt verstoppen doe ik ze niet. Ze mogen er zijn. Maar ik laat ze ook niet te pas en te onpas zien aan heel de wereld. ( Naakt)
Logisch hoor ik je nu denken.
Het is ook een beetje de denkwijze waar de wereld nu in zit.

Deze blog is een pleidooi voor de vrouw.
Borsten zijn er in alle vormen en maten. Of het nu een formaat meloen is, of 2 mandarijntjes.
Wees tevreden met je voorgevel. Ze mogen er zijn. Schaamte is niet nodig. Het maakt dat je een ‘mooie’ vrouw bent.
Dat is voor mij ook een reden om echt mooie lingerie te dragen. Mooi en goed passend.
Niet geheel onbelangrijk.
In de praktijk blijkt dat veel vrouwen de verkeerde maat aan hebben. Laat dit eens opmeten in een ‘goede’ lingeriewinkel.
Net als een goede maat Jarretelgordel of girdle is dit ook een noodzaak. Het draagt fijner, geeft meer comfort en je voelt je beter, mooier.

Lady’s…….zorg ervoor dat deze prachtige pluspunten geaccentueerd worden doormiddel van de goede lingerie en kleding.
En voor iedereen die het hekelt…
Ook prima, kijk dan gewoon de andere kant op.

Tot de volgende blog.

Patricia

www.kousenbenen.nl