Mijn weegschaal vertelt me dat ik nog steeds stil sta op -11 kg……..en ik uit het ongenoegen tegen mezelf. Het gaat me niet hard genoeg….
Terwijl ik laatst een aantal kledingstukken gepast heb die 2 maten kleiner zijn dan ik had, en weer goed aan kan.
Ik weet dat ik het veel te snel wil, en dat dit niet goed is…..
Als gecertificeerd voedingsdeskundige weet ik echt wel hoe het moet en wat het beste is.
Maar als mens wil ik ook graag dat spiegelbeeld zien waar ik blij van word.
Aan de ontbijttafel vertel ik aan lief wat de weegschaal zei toen ik er op ging staan. Hij kijkt me aan en steekt 2 duimen omhoog.
Er is wel degelijk een dalende lijn te zien. Inmiddels 11 kilo minder. Maar ongeduld is wat mijn gewicht betreft mijn grootste vijand.
Iedere zondag zet ik een injectie met hormonen die mij helpen in dit proces.
Het is super interessant hoe het allemaal werkt en wat voor invloed dit heeft op mijn diabetes.
Hoe bizar is het dat je ineens maar een 3/4 boterhambordje gevuld op kan. Dat je dan echt propvol zit….
En dat mijn waarden zo fantastisch mooi zijn dat ik er bijna trots op zou worden.
Nu dat gewicht nog……. Dat is een geestelijk dingetje……ga ik ooit wel tevreden zijn??? En wanneer is dan de ondergrens dat ik tevreden ben. Gelukkig heb ik geweldig ’team’ om mij heen die mij een halt toe zullen roepen als het te ver zou gaan. Waaronder mijn artsen.
Toevallig bekeek ik afgelopen week mijn BMI nog eens….. Om een gezond BMI te bereiken moet ik nog minimaal 3 kilo afvallen.
Dat zou haalbaar moeten zijn tegen de kerst toch? Of…….. hmmm nee, is te snel. 7 weken is te snel. Het gaat met onsjes nu.
Goed…..ik ga voor de helft.
Eigenlijk moet ik nu al tevreden zijn. Luister nou toch eens Patries, zeg ik tegen mezelf: “Je ramt jezelf door de tegenslagen van het leven. Schiet alle beren op de weg aan flarden. Beuk mezelf door de opvliegers en als ik dan op mijn 52e dit ideaal mag bereiken……..”
Dan mag ik toch niet klagen bedenk ik me, terwijl ik nog een slok thee neem.
Maar ja die kerst he………….kerst in dat geweldige jurkje of die prachtige rok, die ik al zeker 3 jaar niet meer aan kan……..compleet gemaakt met mooie nylonkousen……High Heels aan mijn voetjes om het helemaal een feest te maken.
Mijn naam is Patricia. Sinds jaar en dag verzorg ik de blog bij Kousenbenen.nl, maar je zou mij ook kunnen kennen van mijn beautysalon. In het dagelijks leven ben ik een blij guppie die enthousiast wordt van nieuwe ideeën om onze bedrijven te laten groeien, fijne mensen om me heen, en chocomel. Al kan ik dat laatste beter niet nemen. 😉
Tot de volgende blog.
Goedemorgen Patries
Jij gaat dat rokje echt wel aan krijgen , je bent een doorzetter 👏🏽👏🏽👏🏽
Dank je wel Marcel.
Over 7 weken weten we het. 😉
Goed bezig patricia volhouden nu komt dik in orde
Dank je wel, ik heb er zelf niet zo heel veel invloed op, maar ga er wel voor om het voor elkaar te krijgen.
Goedemorgen.
Met kerst heb jij je jurkje aan.
Dat ga jij reden,let maar op.
Gr. Jacco
We gaan het zien……..
Je eigen gezondheid staat natuurlijk op nummer 1….het is aan jou om daar de juiste keuze’s in te maken. Het nastreven of het hebben van enige vrouwelijke positieve ijdelheid kan ik alleen maar toejuichen. Gezien je werk en je publicaties twijfel ik geen moment aan het juiste eindresultaat !.